Stevović: Dobar imidž Crne Gore jača komplekse Beograda

Crna Gora je omiljeni dežurni krivac u Srbiji, a javni medijski prostor je zatrovan promovisanjem negativnih stereotipa za etničke Crnogorce što je počelo da se odražava i na njihovu bezbjednost. Sa druge strane, dio elite SPC koristi za realizaciju svojih ciljeva, kaže u intervjuu Pobjedi Nenad Stevović, publicista, istraživač i organizator crnogorske dijaspore.

“Nedobronamjerne poruke upućene državi Crnoj Gori od strane predstavnika društvene i političke elite iz Beograda koje su kulminirale izjavama sa najvažnijih državnih adresa, oslikavaju temeljnu percepciju, konstantu, iskonski odnos Beograda prema nezavisnoj, suverenoj i demokratskoj Crnoj Gori. Brzina napretka u euro-atlantskim integracijama, demokratizacija društva, poboljšanje životnog standarda građana i pozitivan međunarodni imidž Crne Gore, jačaju komplekse u Beogradu i ispoljavaju se političkim trikovima pojedinih ministara koji daju izjave van standarda diplomatske pristojnosti”, rekao je Stevović.

On upozorava da ne treba zanemariti i činjenicu da je za Srbiju Crna Gora omiljeni dežurni krivac kada god želi da skrene pažnju domaće javnosti sa gorućih problema ili pokušava da završi politički po sao iza zavjese, van očiju svojih kritičara.

Prema njegovim riječima Zakon o slobodi vjeroispovijesti i riješeno crkveno pitanje po standardima koji omogućavaju vjerska prava svim svojim građanina je karika koja nedostaje u lancu zaokruživanja državnog i nacionalnog identiteta i suvereniteta Crne Gore.

“Ta karika omogućava vječno trajanje Crne Gore, a određeni centri u Srbiji žele njeno ograničeno trajanje”, smatra on.

Stevović naglašava da je uticaj SPC u svim porama srpske države i društva veliki, ali što se državne politike tiče ne i odlučujući.

“Od Miloševića do današnjih dana politički, kulturni i akademski establišment nadojen velikosrpskom ideologijom koristi SPC kao omiljen i pouzdan alat u realizaciji svojih ciljeva. Gubitkom Zorana Đinđića šansa Srbije da izađe iz te gubitničke retrogradne agonije je izgubljena za duži period”, kazao je Stetvović.

On ističe da nikada u istoriji bitisanja na prostoru Srbije crnogorska zajednica nije bila u težoj situaciji nego što je danas.

“Javni medijski prostor je do te mjere zatrovan promovisanjem negativnih stereotipa za etničke Crnogorce da se on reflektuje na njihov svakodnevni život, sada već i u bezbjednosnom smislu. I to isključivo na onaj dio crnogorske zajednice koji je ponosan na svoj nacionalni identitet i na svoju postojbinu Crnu Goru i koji to ispoljava javno, na kulturan i dostojanstven način uz poštovanje Ustava i zakona države čiji su građani. Uskraćeno im je ostvarivanje i korišćenje zakonom propisanih prava i to od strane onih koji su u obavezi da te zakone sprovode. Drastičan primjer je slučaj crnogorskog jezika u opštini Vrbas. Lokalna samouprava izbjegava da ga uvede u službenu upotrebu iako su ispunjeni svi propisani uslovi, a imperativnom normom Zakon obavezuje opštinu da to uradi. Od 11 nacionalnih zajednica čiji su jezici u službenoj upotrebi u 42 opštine u Srbiji, država diskriminiše isključivo i samo crnogorsku zajednicu u opštini Vrbas”, tvrdi on.

Stevović jasno kaže da se pored otvorene diskriminacije u javnom diskursu koja se ogleda u nipodaštavanju i vrijeđanju karakteristika crnogorskog državnog i nacionalnog identiteta, protiv crnogorske zajednice u Srbiji svodi i posebna perfidna “borba iznutra”.

“Strategija te borbe se ogleda u osnivanju brojnih udruženja sa crnogorskim prefiksom, kontrolisanih iz jednog centra koji negira crnogorski identitet, sa ciljem da se razvodni patriotska crnogorska opcija koju personifikuju aktivnosti Crnogorske partije i društava okupljenih oko udruženja Krstaš. Rezultat takve politike je i sastav Nacionalnog savjeta koji je guja ubačena u njedra crnogorske zajednice. Jake ingerencije uz dobar budžet služe savjetu da uz pomoć “crnogorskih” udruženja kreira model ponašanja i prototip Crnogorca u Srbiji po volji i potrebama beogradskih nalogodavaca”, kazao je on.