Poslanik u Skupštini Crne Gore i odbornik u Skupštini Glavnog grada Boris Mugoša osnovnu školu, Gimnaziju i Ekonomski fakultet završio je u Podgorici, dok je magistrirao na Ekonomskom fakultetu u Beogradu.
Iz njegove bogate biografije izdvajamo da je bio i zamjenik gradonačelnika Glavnog grada, te savjetnik potpredsjednika Vlade za ekonomsku politiku i finansijski sistem.
Bio je aktivan sportista, te se bavio tenisom 12 godina. Bio je prvak i reprezentativac Crne Gore i Jugoslavije.
Oženjen je i otac dvoje djece, a za Antenu M kaže da mu je neplanirani odmor uzrokovan epidemijom prijao upravo iz razloga jer je više vremena provodio sa porodicom.
Takođe je nalazio vremena i za dobre knjige, te našim čitaocima preporučuje nekoliko naslova koji su zaokupili njegovu pažnju prethodnih mjeseci.
***
H. L. Borhes – "Brodijev izvještaj"
Majstor kratkih priča. Naizgled je u pitanju drugačiji, odnosno iznenađujući njegov pristup u odnosu na njemu svojstven ironičan pogled na stvarnost prožet imaginarnim elementima. Sam autor u predgovoru kaže: “Trudio sam se – ne znam koliko sam u tome uspio da napišem jasne priče”. U svakom slučaju, u mnogim pričama na prilično realističan način se “trudi” da govori o događajima iz opasnih predgrađa njegovog rodnog grada Buenos Ajresa, odnosno argentinskog podzemlja. Mnoge zanimljive i vječne dileme se prepliću u pričama, kao što je moralna ambivalentnost, sudbina i pravo na izbor i dr.
K. Malaparte – "Koža"
Roman koji se završava rečenicom: Sramota je dobiti rat, Malaparte piše kao literarno svjedočanstvo rađanja Nove Evrope iz velikog poraza. Pisac pred nas stavlja paradigmu evropske drame u kojoj se, čin po čin, odvija propast čitave Evrope, ili, kako Milan Kundera podvlači, pišući pogovor za ovo djelo, “Novu Evropu, tek izašlu iz Drugog svjetskog rata, ‘Koža’ hvata u njenoj punoj autentičnosti.” Slike groze i užasa rata, uspostavljanja novoga poretka, epidemije kuge u Napulju koja svoje smrtonosne tragove ostavlja u cijeloj Italiji i Evropi, mrtvih koji su svuda i koji imaju brojčanu nadmoć i vrijednost veću nego živi, opisi koji čitaoca ne ostavljaju ravnodušnim usljed svoje surovosti, originalnosti i punoće, sve su to momenti koji čine život ovoga romana interesantnim i uvijek aktuelnim.
K. R. Safon – "Sjenka vjetra"
Izuzetno uzbudljiv roman koji vas tjera da ga pročitate u jednom dahu. Radnja se odvija u Barseloni, nakon građanskog rata, gdje sin trgovca antikvarnim knjigama pronalazi knjigu Sjenka vjetra izvjesnog autora Karaša. Tražeći druge naslove istog autora dolazi do spoznaje da su oni praktično uništeni i da možda on posjeduje poslednji primjerak Karašovih knjiga. U pitanju je jedno veoma zanimljivo životno putovanje, odnosno odrastanje u koje se upliću razni likovi iz svih društvenih miljea. U ovoj knjizi su prožeti svi žanrovi; drama, triler, horor i iznad svega ljubav.
Poslednje dvije knjige koje ću navesti nose određene poruke o kojima bi, u ovom po mnogo čemu turbulentnom vremenu, trebalo češće da razmišljamo.
I. Andrić – "Priče o smehu"
Sedam kratkih priča o smijehu, koje nas podsjećaju na važnost optimizma, razumijevanja, podrške. Imam osjećaj da nam generalno u društvu fali mnogo više smijeha, a on kao što nam i ova knjiga sugeriše ne košta, a daje mnogo; obogaćuje one koji ga primaju, a ne siromaši one koji ga daju. Takođe, ima jedna veoma dragocjena rečenica u knjizi, sa jasnom i vrlo značajnom porukom: “Ponekad ljudi koji po svojoj prirodi mrko i zloćudno gledaju oko sebe prebace Ibrahim-efendiji da je u njegovom neobičnom pričanju sve ublaženo, uljepšano i povišeno a on im odgovara mirno: Neće biti da je tako. Ne uljepšavam ja ništa. Nego, da vi ružno ne gledate?”
K. Čakić - "Moji junaci"
Autor ove knjige je moj dragi komšija, ugledni novinar i publicista, kojeg zbog njegovih godina i poštovanja oslovljavam sa čika Kosta. U knjizi ima preko 40 divnih reportaža, u kojima se kroz razna životna iskustva tokom širokog vremenskog dijapazona govori o brojnim dešavanjima u Crnoj Gori. Izuzetno su zanimljivi i slikoviti naslovi reportaža: Crnogorski “Plavi šljemovi”, Žene komiti, Stolicom na “Veselu udovicu”, Kad Milivoje pokrene “Fiću”, Slovenska duša, Kilometar i po života, Stoljetni mladoženja i dr. Priče zrače optimizmom, vjerom u čovjeka, solidarnošću, patriotizmom, ili kao što bi autor rekao: “Pred vama je, dragi čitaoci, knjiga koja ima samo jednu poruku: potrudite se da budete što bolji, da stvarate dobra i plemenita djela koja prevazilaze ovovremeno i prolazno.”
Komentari (0)
POŠALJI KOMENTAR