Crkva Srbije – to nije uvreda, to je zvaničan naziv

Piše: Darko Šuković

„Nije, brate, katolicizam za svakoga, pogotovo ne za Slovene jedva da su i pravoslavlju dorasli. Sloveni, naročito južni, mnogo su više prirodna pojava i geografski pojam, nego ljudski soj.“

Samo osoba kojoj je svetosavlje opustošilo mozak razumjeće ovaj citat iz Basarinog „Kontraendorfina“ kao stvarno veličanje katoličanstva a bagatelisanje pravoslavlja. I u ovom citatu i na svakoj stranici romana, veliki srpski pisac zapravo se veličanstveno ruga mitomanskom mentalitetu i vjerskoj zatucanosti.

Već sljedeća rečenica, bojim se, donijeće olakšanje – mitomanima i neznalicama. Baš onima sa kojima se Basara ćosa, onima koji su za obrazac lične sreće odabrali kolektivnu nadmoć nad susjedima.

„Nisu, brate, Sloveni, naročito južni, u stanju da apstrahuju prostor, pa to ti je. To se kod Hrvata manifestuje opsjednutošću paklom, kod nas pak Srba opsjednutošću Velikom Srbijom, što se u suštini svodi na isto...“

Ako ima potrebe da pomažem razumijevanju očiglednog: srpski pisac genijalno šalje poruku srpskom puku, vjernom narodu i biračkom tijelu, šta misli o onome što mu političari nude kao cilj posljednjih skoro 40 godina, a oni većinski glasaju za to – Velika Srbija = pakao.

Ne bi mi palo na pamet da prevodim Basaru sa srpskog da se posljednjih dana nijesam uvjerio koliko neki ovdje slabo razabiraju crnogorski. U najmanje dva slučaja, a zacijelo bih ih zamijetio više da više gledam televiziju i da nijesam „second hand“ konzument objava na društvenim mrežama, ljudi (od pera!) su se prema nazivu „Crkva Srbije“ javno odnijeli kao prema uvredi!?

Samo mirno, momci, nema razloga za nervozu! Niti za neadekvatnu upotrebu naziva vjerske organizacije sa sjedištem u Beogradu – Republika Srbija, u smislu zaslužene kazne. Jednostavno je - neprikosnoveni kanonski autoritet u pravoslavlju, Vaseljenska patrijaršija koristi naziv Crkva Srbije.

Priznaćete, nije realno da patrijarh sa Fanara (Carigrad/Istanbul – Republika Turska) psuje sestrinsku crkvu kad joj se obraća sa „Crkva Srbije“. Čak i kad mu je ona potpuno okrenula leđa i postala sluškinja Moskovske patrijaršije, crkveni velikodostojnici komuniciraju sa naglašenim poštovanjem.

Sljedstveno, upotreba naziva „Crkva Srbije“ na Anteni M nije psovka, nego legalizam proistekao iz činjenice da naše pisanje počiva na čitanju i znanju, a ne na slušanju i vjerovanju. Psovka bi bila ako bismo tu vjersku organizaciju nazvali „sektom“ ili „autofekalnom“. Kao što ste morali konstatovati, mi taj pogani, prostački i, u krajnjem, nehrišćanski narativ ne koristimo. Koriste ga, masovno i frekventno, pristalice Crkve Srbije, po uzoru na mitropolita koji je decenijama sjedio na stolici Svetog Petra Cetinjskog.

Druga je stvar što se klir Crkve Srbije inati sa Antenom M, umjesto da bude srećan što postoji neko ko čita knjige iz istorije crkve i crkvenog prava. Da je ikad pomislila da zaista ima emancipatorsku ulogu u Crnoj Gori, a to su nam 2020. obećavali zlatni medijski sponzori litija iz koncerna Vijesti, vrh Crkve Srbije bi svojim nedoučenim popovima i ostrašćenim vjernicima preporučivao tekstove Anteninih autora kao obaveznu literaturu.

Umjesto toga, žali Bože, u (uzurpiranim) hramovima, umjesto pravoslavlju, novokomponovane vjernike uče svetosavlju - militantnoj nacionalističkoj ideologiji koja nema gotovo ništa zajedničko sa Hristovim učenjem.

Eto, zato crkveni vrh i vjerno stado vrijeđa naziv „Crkva Srbije“, a paše im „Srpska pravoslavna crkva“. Zato što je patrijarh sa sveštenstvom nacionalni radnik, a Srbija mu je „odasvude tesna“. Zato se sa Putinom, u Kremlju, dogovara prepravka granica na Zapadnom Balkanu, a duhovni degenerik iz Beogradskog sindikata, na N1(!), priča o potrebi da se Srbija duhovno obnovi, po obrascu litija u Crnoj Gori...

„Crkva Srbije“, ponovimo, nije uvreda i niko normalan je ne koristi s tom namjerom. Jednom, kad u njenom kliru i među vjernim narodom budu dominirali pravi vjernici, ona će se tim nazivom samolegitimisati diljem Vaseljene.

Realno, očekujem da tada i Antena M dobije plaketu sa zahvalnošću za doprinos vraćanju etatizovane i etnofiletizovane SPC na put izvornog pravoslavlja .