Levčenko: Rusija se priprema za vojnu konfrontaciju sa Zapadom u narednoj deceniji

Za Antenu M piše: Olexandar Levčenko

Odbrambene snage Ukrajine su 18. februara završile povlačenje iz Avdijevke. Odbrana Avdijevke od ruskih osvajača trajala je skoro 10 godina. Ukrajinski vojnici bili su primorani da napuste potpuno uništeni grad zbog nedostatka municije. To je cijena kašnjenja u pružanju pomoći američkih partnera.

Rusija je zauzela Avdijevku po cijenu ogromnih gubitaka u opremi i ljudima. U toku 4 mjeseca aktivne faze borbi uništeno je preko 47.000 okupatora, 364 tenka, 5 aviona i druge neprijateljske opreme. Više nego u bici za Bakhmut. Putin je naredio svojim trupama da zauzmu Avdijevku kako bi povećao svoj rejting. Međutim, uslovi "pobjede" koje je postavio diktator više puta su odlagani zahvaljujući nepokolebljivosti ukrajinskih branilaca grada. Kontrola nad ruševinama Avdijevke neće dati neprijatelju nikakve strateške prednosti. Ovo je još jedna "pirova pobjeda" koja resurse Rusije približava iscrpljenju. Istovremeno, Predstavnički dom američkog Kongresa otišao je na odmor bez glasanja za nacrt zakona o finansiranju pomoći Ukrajini, Izraelu i Tajvanu, za koji će se moći vratiti na glasanje tek od 28. februara.

Bijela kuća je kritikovala predsjednika Predstavničkog doma M.Džonsona jer je odbio da iznese pitanje pomoći na glasanje prije praznika. Svaki dan kašnjenja skupo košta Ukrajinu. Američki predsjednik optužio je D. Trampa i njegove pristalice za zavjeru koja je rezultirala gubitkom Avdijevke od strane ukrajinskih trupa. Američka podrška je ono što spašava živote Ukrajinaca na frontu i u pozadini. Džonsonova razmišljanja da Ukrajina može da se pretvori u drugi Afganistan pokazuju da je veoma slabo informisan o situaciji na frontu.

Prema podacima Generalštaba Ukrajine, ruska vojska je već izgubila više od 400.000 vojnika. A ako zvanična američka statistika govori o gubitku 315 hiljada ruskih vojnika, onda je to moguće i tako, uzimajući u obzir dodatne velike gubitke među ukrajinskim građanima koji su prisilno mobilisani u rusku vojsku iz privremeno okupiranog Donbasa, Krima, kao i dijelova regije Herson i Zaporožje, kao i strani državljani koji su potpisali ugovore regrutovanja za novac - kako iz Bjelorusije i zemalja centralne Azije, tako i iz afričkih i latinoameričkih zemalja. Afganistanu su, tokom 19 godina svog vojnog prisustva, SAD pružile besplatnu podršku od više od 900 milijardi dolara, koji su jednostavno odletjeli "u kanalizaciju".

Odnosno, SAD su se morale hitno povući iz Afganistana, a avganistanska vojska se u roku od jednog dana predala talibanima. U Ukrajini je već uništeno 336 ruskih borbenih aviona i 325 borbenih helikoptera, 6.500 tenkova, 12.240 ruskih borbenih oklopnih vozila, 9.740 jedinica artiljerije, skoro hiljadu jedinica raketnih sistema salvo paljbe, 25 ratnih brodova i skoro 13.000 teških vozila. I sve to samo za iznos od 150 milijardi dolara američke podrške. Inače, ovih dana prije 35 godina, u februaru 1989. godine, završeno je povlačenje sovjetskih trupa iz Afganistana. Rat u Afganistanu bio je besmislena avantura sovjetskog rukovodstva. Trajao je skoro 10 godina, doveo je do ogromnih žrtava među civilnim stanovništvom i završio porazom Moskve i ubrzanom raspadom SSSR-a. Od 620.000 sovjetskih vojnika koji su prošli kroz Afganistan, najmanje 150.000 su Ukrajinci. 2.572 Ukrajinaca poginula su za strane imperijalne interese.

Međutim, danas mnogi veterani rata u Afganistanu stoje u odbrani Ukrajine i časno učestvuju u odbijanju ruske agresije. Većina njih je iz Sveukrajinske organizacije veterana Afganistana i ATO-a, na čijem čelu je bivši premijer Krima Serhij Kunicin. Nezavisnost Ukrajine jedina je garancija da Ukrajinci više neće ginuti u stranim agresivnim ratovima u udaljenim zemljama. Putinova avantura u Ukrajini je još sramotnija i besmislenija od sovjetske u Afganistanu. U dvije godine punog rata s Ukrajinom, Rusija je izgubila 30 puta više vojnika nego što je SSSR izgubio za 10 godina u Afganistanu. Ruska vojska će biti poražena kao što su sovjetske trupe nekada bile u Afganistanu. Tada je američka pomoć postala odlučujuća.

I u isto vrijeme ruske vlasti su počele loviti evropske političare. Rusija je proglasila potragu na desetine evropskih, uključujući Letonskih, političara i zvaničnika. 59 od 68 poslanika letonskog Seimasa, koji su glasali za povlačenje iz sporazuma o spomenicima sa Rusijom, obuhvaćeno je u ruskoj potrazi. Generalno, rusko Ministarstvo unutrašnjih poslova dodalo je više od stotinu osoba iz baltičkih zemalja na listu potjernica. Među njima su premijerka Estonije Kaja Kalas, državni sekretar ove zemlje Tajmar Peterkop, ministar kulture Litvanije Simonas Kairis, gradonačelnik Klaipede Arvidas Vaitkus. Pored toga, tri aktuelna ministra Letonije traži Rusija.

S tim u vezi, Latvija je upozorila da oni ne putuju u zemlje prijateljske Ruske Federacije zbog potrage za baltičkim ministrima i zastupnicima. Razlog progona od strane Moskve je umiješanost baltičkih zvaničnika u rušenje sovjetskih spomenika. Zapravo, ovakvi postupci ruskih vlasti signaliziraju namjere ucjene, pritiska i prijetnje baltičkim zemljama. Rusija se priprema za vojnu konfrontaciju sa Zapadom u narednoj deceniji, navodi estonska spoljna obaveštajna služba. Ova procjena je zasnovana na planovima Ruske Federacije da udvostruči broj vojnika stacioniranih duž granice sa Finskom, kao i Estonijom, Litvanijom i Letonijom. Baltičke zemlje su među liderima u pružanju vojne pomoći Ukrajini među istočnoevropskim državama. Stoga je ovakav potez ruskih vlasti politički motivisan i usmjeren na sprječavanje nastavka podrške Ukrajini u ratu protiv Ruske Federacije.