Mićović već ustoličen – za novoga rektora bogoslovije, Peroviću prijete raščinjenjem

Piše: Vladimir Jovanović

Joanikije Mićović novi je „rektor” srpske bogoslovije na Cetinju, u statusu vršioca dužnosti. To je zvanična odluka patrijarha Srbije (SPC) Porfirija-Prla Perića, nakon što je prekjuče potpisao akt da će se Gojko Perović „sa 31. avgustom ove godine razriješiti svih dužnosti".

Perović je krajem prošloga mjeseca već degradiran, kada je, s pozicije arhijerejskoga namjesnika za Cetinje – a u stvarnosti je kod Amfilohija Radovića bio „éminence grise” Mitropolije crnogorsko-primorske i sikofant „autonomaša” – premješten za običnoga paroha u Podgorici.

Međutim, to možda nije kraj kampanje Patrijaršije Srbije protiv Perovića.

U aktu Porfirija Perića o razrješenju se navodi da je Perovića potrebno „STAVITI NA RASPOLAGANJE svom nadležnom eparhijskom arhijereju”. Ovakva formulacija je u KONTRADIKTORNOSTI sa već obavljenim transferom Perovića na parohiju u Podgorici, koji je Mićović zvanično i saopštio i svršio 23. jula u Cetinjskome manastiru, odnosno 30. jula u crkvi Svetoga Đorđija pod Goricom.

Indikativno je da portal „Vidovdan”, blizak Patrijaršiji Srbije, sa potpisom uredništva, sinoć piše da postoje „ozbiljne sumnje u svrsishodnost Gojkovog angažmana u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, ne kao rektora, NEGO KAO SVEŠTENIKA”.

Drugim riječima – Peroviću se prijeti raščinjenjem, što bi podrazumijevalo da ga prethodno izvedu na srpski crkveni sud.

Eventualni drastičan crkveno-sudski rasplet po status Perovića u Crkvi Srbije najavljuje „Borba za veru”, još jedan svetosavski portal. Predviđa da ga „ČEKA CRKVENI SUD” i da je „uzalud za Perovića kod mitropolita Joanikija urgirala britanska ambasada u Podgorici”.

Prema nezvaničnim tvrdnjama, Patrijaršija Srbije će u najmanju ruku insistirati da Joanikije Mićović opovrgne svoju odluku o postavljanju Perovića u Podgoricu, te da ga uputi na neku seosku parohiju, „na primjer: Dupilo, Kurilo ili Tvorilo”.

Srpski list „Danas”, blizak episkopu diseldorfsko-njemačkome Grigoriju Duriću i manjinskoj „anti-Vučić” frakciji u episkopatu Crkve Srbije – koju je onomad okupljao Amfilohije – jutros objavljuje da je Joanikije Mićović, biva, „učinio sve da ne dođe do smjene Perovića, ali je njegov manevarski prostor sužen zbog situacije oko ustoličenja i (ne)potpisivanja Temeljnoga ugovora”.

„Danas” tvrdi i da se „iz patrijarhove odluke (o razrješenju Perovića) ne vidi da li je o smjeni konsultovan nadležni arhijerej, odnosno Joanikije”.

Ovakva formulacija je besmislena, jer je bogoslovija na Cetinju pod Patrijaršijom Srbije, a ne pod eparhijom crnogorsko-primorskom. Shodno Ustavu SPC, „vrhovni nadzor i upravu”, ima Sinod u Beogradu, čiji je predśednik sada upravo Porfirije Perić, dok nadležni eparhijski arhijerej, u ovome slučaju Mićović, obavlja tek „neposredni nadzor”.

Insajderski „Vidovdan” piše da je Mićović postavljen za v.d. upravitelja srpske bogoslovije na Cetinju „do trajnoga popunjenja pozicije na Saboru u maju 2022. godine”.

Srpska bogoslovija na Cetinju, osnovana 1921. godine, godišnje iz budžeta Republike Srbije se finansira sa preko 200.000 eura. Jedan od predavača je aktuelni premijer Zdravko Krivokapić.

Za „rektora” je Perović postavljen davne 1999. godine, a po toj osnovi, uz redovnu platu sveštenika, mjesečno je inkasirao najmanje oko 1.000 eura.

„Vidovdan” piše da je Peroviću „bogoslovija data kao sinekura, u kojoj je imao sigurna primanja”, a da je „ZNAČAJNA SREDSTVA DOBIO od Uprave za saradnju s crkvama ALEKSANDRA VUČIĆA, u cilju očuvanja i njegovanja SRPSKOG identiteta, kulture i naslijeđa”.

Sugeriše „Vidovdan” i da Perović nije opravdao te srpske ili Vučićeve pare. Naime, postao je „Gojko siva eminencija Vlade Crne Gore, medijska ličnost, BIZNISMEN i u slobodno vrijeme INTERNET POP”.

Aleksandar Raković, takođe blizak Patrijaršiji Srbije, prethodno je objavio „totalni neuspjeh” srpskih ciljeva u Prijestonici Crne Gore – Cetinju:

„To je pitanje na koje bi u budućnosti trebalo da odgovore Srpska pravoslavna crkva i Republika Srbija – kako to da se u proteklih 20-30 godina na Cetinju desio takav neuspjeh, iako je REPUBLIKA SRBIJA za crkvenu misiju na Cetinju DALA MILIONE I MILIONE?”

Gojko Perović (49) je nesvršeni student Filozofskoga fakulteta. Diplomirao je 1999. na Bogoslovskome fakultetu u Beogradu, koji tada nije bio priznati dio Univerziteta. On je prošle godine medijska zvijezda litijaša i grupacije „Vijesti”.

Više upućenih zvaničnika Demokratskoga fronta su ogorčeno javno tvrdili da im je Perović, uz prethodnu ili naknadnu podršku Amfilohija Radovića, nametnuo anonimusa Zdravka Krivokapića za nosioca liste na parlamentarnim izborima, etc.

Kadrovske čistke i degradacije „amfilohijevaca" uslijedile su nakon što su u Srbiji, uz „blagoslov” Aleksandra Vučića, proljetos „izabrali" – bez glasanja, tzv. aklamacijom – Joanikija Mićovića za mitropolita crnogorsko-primorskoga.

List „Danas”, koji bez provjerljivih dokaza pokušava Mićovića da predstvi kao navodno autonomnu ličnost, a povodom smjene Perovića, jutros piše:

„U pojedinim crkvenim izvorima postavlja se pitanje da li patrijarh ovakvim potezom otežava položaj mitropolita Joanikija, koji se nalazi na udaru predśednika Mila Đukanovića i nacionalno svjesnih Crnogoraca, zvaničnoga Beograda, ali i dijela episkopata koji kontroliše predśednik Vučić”.

Međutim, bez glasa javnoga protesta iz Mitropolije crnogorsko-primorske su dosad, od kako je Mićović eparhijski arhijerej ili prethodno administrator, poništene glavne Amfilohijeve „autonomaške” tekovine:

1) Episkopski savjet u Crnoj Gori
2) naziv za eparhije Crkve Srbije u Crnoj Gori – Pravoslavna crkva u Crnoj Gori
3) liturgijska i počasna titula arhiepiskopa za mitropolita crnogorsko-primorskoga.

Takođe, ranije ove godine je Patrijaršija Srbije je poništila verziju Temeljnoga ugovora koju je za života aminovao Amfilohije Radović i predložila za usvajanje sasvim novi tekst.

Ove godine, prvi put od 2013, 19. maja u Crnoj Gori NIJE služena arhijerejska liturgija posvećena Petru II Petroviću-Njegošu, koga je Amfilohije, suprotno ignorisanju ili većinskom otporu Sabora Crkve Srbije, samoproglasio za „Svetoga Mitropolita Petra Drugoga Tajnovidca Lovćenskoga”.

Avtokefalna Ujedinjena srpska pravoslavna crkva Kraljevstva Srba, Hrvata i Slovenaca je OSNOVANA 1920. godine; tomos o autokefaliji je dobila 1922, a 1929. dobija sadašnji naziv SPC (za Vaseljensku Majku-Crkvu je – Crkva Srbije).

Eparhija (Mitropolija) crnogorsko-primorska je OSNOVANA 1931. na temelju tada donijetoga prvoga Ustava SPC, koji je propisao i potpisao Aleksandar Karađorđević. Odlukom Sabora SPC, Eparhija budimljansko-nikšićka je OSNOVANA 2001. godine.