Poslije Đeda sunce grije, preuze ga Porfirije... Džomić v.d. paroh u Njujorku

Piše: Vladimir Jovanović

Velibor Džomić (53), bivši koordinator Pravnoga savjeta ogranka Crkve Srbije (SPC) – Mitropolije crnogorsko-primorske, arhijerejski namjesnik podgoričko-kolašinski, starješina crkve Svetoga Đorđija u Podgorici, eparhijski crkveni tužilac etc. — avanzovao je za v.d. upravitelja srpske parohije u Njujorku.

Prema potvrđenim informacijama Patrijaršije Srbije, Džomić je, između 14. i 18. januara, a „u ime” patrijarha Porfirija-Prla Perića i Sinoda u Beogradu, zapisnički preuzeo „parohiju i crkveno-školsku opštinu Svetoga Save u Njujorku”. To je obavljeno, saopštavaju, „u cilju vaspostavljanja crkvenoga poretka i jedinstva među parohijanima, do normalizacije prilikâ”.

Rodom iz Srbije (Kraljevo), Džomić je oko dvije decenije medijska zvijezda svetosavlja u Crnoj Gori. Bez redovnoga bogoslovskoga obrazovanja, uz to nesvršeni student Pravnoga fakulteta u Kragujevcu, početkom 2000-ih rukopoložen je Džomić za sveštenika.

Naknadno je diplomirao pravo, ali u Kosovskoj Mitrovici. Magistrirao u Novome Sadu, na jednoj privatnoj ustanovi, doktorirao u Kragujevcu, na fakultetu koji nije onomad završio; a tezu je odbranio u periodu velike afere „Indeks” s masovnim krivotvorenjem diploma.

Kada je u prvoj polovini prošle godine od Patrijaršije Srbije poništena prvotna verzija Temeljnoga ugovora Amfilohija Radovića, napisana je u Beogradu nova, koju je promovisao smijenjeni ministar pravde Vlade Crne Gore Vladimir Leposavić. Potvrđeno je da je Džomić član „radne grupe” Sinoda Patrijaršije Srbije za pisanje te nove verzije Temeljnoga ugovora.

Uoči svoje smjene, ministar Leposavić je Džomiću 10. juna 2021. izdao uvjerenje o upisu Mitropolije crnogorsko-primorske u Javnu evidenciju vjerskih zajednica, tj. istoriografski falsifikovani „kršteni list” ovdašnje eparhije Crkve Srbije – Mitropolije crnogorsko-primorske, da je „rođena” 1219. godine, iako je zapravo osnovana 16. novembra 1931. u Beogradu s potpisima trojica Srba, laika, tj. necrkvenih lica: Aleksandara Karađorđevića, Petra Živkovića, Dragutina Kojića (čl. 12 st. 1 t. 20 i st. 2 Ustava SPC, „Službene novine Kraljevine Jugoslavije”, XIII, br. 275).

Potom se doznalo da Džomić seli u Beograd. Navodno, objavljeno je kako je sagradio kuću, pod Avalom. Ekstra honorare iz crkvene kase je dobijao ispisujući i crkvene optužnice protiv smijenjenih i-ili raščinjenih srpskih episkopa: Artemija Radosavljevića, Filareta Mićevića, Georgija Đokića…

Joanikije Mićović je ljetos obavio ceremoniju primopredaje starješinstva nad arhijerejskim namjesništvom podgoričko-kolašinskim, koje je, ispostavilo se, naslijedio Gojko Perović. Mićović je tada izrazio nadanje da će Džomić „biti na korist našem patrijarhu Porfiriju”.

I zaista, Džomić je, odlukom Porfirija-Prla Perića, sada postavljen u srpsku parohiju Nujorka, koju potresa afera oko trošenja novca za obnovu hrama Svetoga Save u Njujorku. Troškovi obnove hrama koji je 2016. izgorio su, sa 3,6 miliona dolara predračunske vrijednosti, narasli na čak 8 miliona dolara. Iz djela tamošnje srpske zajednice za navodne pronevjere upiru prstom na episkope u SAD — Irineja Dobrijevića, te Maksima Vasiljevića i Longina Krča — koje ujedno u Patrijaršiji Srbije sumnjiče za „crkveni separatizam”.

Skupa s Džomićem, u Njujork je otputovao arhimandrit Nikifor Milović. „Riječ je o bivšem višegodišnjem sekretaru u Nikšiću vladike Joanikija Mićovića”, navodi svetosavski portal „Borba za veru” i dodaje kako je Milović „zbog jedne afere (nemoral) u kojoj je učestvovao proćeran iz SPC, da bi danas bio nagrađen parohijom u Njujorku”.

Milović je, prema dostupnim podacima, početkom 2020. jedan od organizatora litija „ne-damo-svetinje” u Nikšiću. Kao i Džomić, Milović je, takođe, rodom iz Srbije (Sjenica). Bio je i nastojatelj Manastira Piva i crkveni tužilac Joanikija Mićovića u Eparhiji budimljansko-nikšićkoj. Rezervni je oficir Vojske Republike Srbije.

„Borba za veru” cijeni da „ne treba sumnjati da će Džomićev ‘stručni rad’ skupo koštati vjernike SPC” i objavljuje ove satirične stihove koji se, napominju, „pjevaju na melodiju ‘Priče o Vasi Ladačkom’”…

Posle Đeda sunce grije
Preuz’o ga Porfirije...
Studiro' je prava za fiškala
Al' je zato trebalo zapeti
Shvatio je šta mu treba
Pečenja bi, a ne 'leba...
Želeo je dobrog džipa
Da u njemu skače, ripa
Parohije dobre, krupnu lovu
Posle smrti slavnog Đeda
Zaokrugljen kao meda
Odazva se beogradskom zovu...
Crna Gora lepa, al’ sirota
Tamo više krupne kinte nema
Porfirije pozva protu
Podari mu dobru kvotu
Sinodska je proradila šema...
Opet ima dobrog džipa
Da u njemu skače, ripa
Opet prima za usluge lovu
Umro Đedo živ je Bački [Irinej Bulović]...
Posle Đeda nije prošlo mnogo
Porfiriju dušu on je prod’o...
Džaba bilo starog Đeda
Sa Cetinja koji gleda…
Sad iz Bačke svetlost sija
Mlad patrijarh na prestolu seda…
Kada lovu ja toliko volem
Za komforom kad je moj bol golem
Kada neko baš džipove vole
Za obraz ga i uvo zabole.