Švercovao keš, skupocjene torbe i tompuse – tvrde u Beogradu

Priredio: V.J.

Kada je otkriven, počeo da se poziva na moćnike koje navodno poznaje — objavljuje beogradska štampa o Dejanu Nakiću, kliriku Crkve Srbije (SPC) koji je „pao na carini sa skupom robom” (desno na gornjoj fotografiji).

Nakić, sekretar i navodni „vanbračni sin” nekadašnjeg patrijarha Irineja Gavrilovića, „počinio je mnogobrojne carinske prekršaje”. Prema srpskoj štampi, „uhvaćen je u pokušaju šverca kubanskih cigareta i to nije jedini njegov prekršaj”.

„Pored kubanskih cigara, krijumčario je skupocjene torbice. Preko granice prenosio i velike sume, mnogo veće od onih koje su zakonom dozvoljene. Kad su ga uhvatili, pokušao je da se izvuče tako što se pozivao na pojedine funkcionere, ali i ljude iz vrha SPC”.

Objašnjavaju da je „šverc kubanskih duvanskih proizvoda postao unosan posao, na kojem se samo od jedne ture mogu zaraditi iznosi od više desetina hiljada eura”.

„U Srbiju je dozvoljeno unijeti 50 cigareta, 25 cigarilosa (do tri grama po komadu), 10 cigara, 50 grama duvana ili odgovarajuću kombinaciju navedenih proizvoda. Količina koja je pronađena kod Nakića, daleko je veća i mjeri se petocifrenim dolarskim sumama”.

Nakić se „pravdao da su ti duvanski delikatesi navodno namijenjeni veoma uticajnim ljudima, od kojih su neki na visokom pozicijama u SPC”.

Srpski mediji su ranije pisali da je Nakić umiješan u aferu oko kupovine vrata za hram Svetoga Save u Beogradu. Nakić je bio potpisnik ugovora s njemačkom kompanijom „Strassacker Project”, prema kojem je trebalo „izdvojiti nevjerovatnih 1.723.000 eura da bi se kupila tri velika i šest malih vrata od bronze”.

Objavljene su i nijesu demantovane tvrdnje da je Nakić navodno „vanbračni sin” pokojnog Irineja Gavrilovića — našoj javnosti poznatog i po bolesnoj izjavi u kojoj je Crnu Goru uporedio s NDH.

„Nakić je vanbračni sin patrijarha. Čim je došao na funkciju patrijarha postavio ga je da vodi crkveni biznis”.

Dejan Nakić 2011. postavljen je za direktora Proizvodnog zavoda Arhiepiskopije beogradsko-karlovačke — čiji se proizvodi (bez PDV-a) prodaju i u ograncima Crkve Srbije u Crnoj Gori.