Škrelja: Nezabilježeno da poslanik nikada ne dođe na posao

Ni ujednoj državi nije zabilježena praksa da poslanici ne učestvuju u radu Skupštine tokom čitavog mandata, kao što je to slučaj u crnogorskom parlamentu sa dijelom opozicije. Prilikom posjete drugim državama i razgovora sa drugim parlamentarcima, uvijek otvaramo pitanje nedolaska na posao i sankcija, ali nijesam čuo za takav primjer da poslanik za vrijeme mandata ne dođe na zasijedanje, kazao je za Pobjedu Luiđ Škrelja, predsjednik Administrativnog odbora i poslanik DPS-a.

 Poslanici su građanima asocijacija na privilegije – platu i do tri puta veću od prosječne, poslanički imunitet, nadoknadu nakon prestanka funkcije, službeni auto, plaćeno gorivo, plaćen telefonski račun, jeftinu hranu u skupštinskom restoranu. Ali, nije to sve. Dio crnogorske parlamentarne opozicije uveo je još jednu privilegiju, nepoznatu Poslovniku i Ustavu i nezabilježenu u praksi mogućnost da ne dođu nikada na posao, a da redovno primaju poslaničku platu. Dok su veoma rijetki građani koji mjesečno mogu zaraditi platu jednog poslanika, osam predstavnika Demokratske Crne Gore, jedan iz Ure i dva iz SNP-a „zarađuju” u prosjeku hiljadu i po eura mjesečno, a da nikada nijesu zakoračili na radno mjesto.

Demokrate, kao i Dritan Abazović iz Ure, te Srđan Milić i Danijela Pavićević iz SNP-a, bojkotuju Skupštinu od početka 26. saziva parlamenta, odnosno od 7. novembra 2016. godine. Aleksa Bečić, Boris Bogdanović, Zdenka Popović, Momo Koprivica, Mijomir Pejović, Danilo Šaranović, Dženan Kolić i Valentina Minić iz Demokratske Crne Gore još nijesu iskusili učešće na plenarnom skupštinskom zasijedanju, jer nikada, za razliku od većine opozicije, nijesu prekidali bojkot Skupštine.

Nijesu učestvovali ni u usvajanju, ni u odbijanju nijednog zakonskog akta, a ni rad u skupštinskim odborima im nije poznat, jer bojkotuju i parlamentarna tijela. Pod izgovorom da je bojkot legitiman vid političkog djelovanja, opredijeljeni su da vrijeme provode na nekom drugom mjestu umjesto u skupštinskim klupama, iako Skupština svakog mjeseca za njihove plate ukupno izdvoji više od 12 hiljada eura. Poruke sa međunarodnih adresa da dijalog mora da se odvija u parlamentu ne „dotiču“ tih 11 poslanika, sudeći po njihovoj odlučnosti da istraju u bojkotu. Ukoliko tako nastave, to će biti prvi put da dio parlamentaraca nije nijednom ušao u skupštinsku salu za vrijeme čitavog mandata. Škrelja kaže da će bojkot Demokrata i Ure „po svoj prilici trajati čitav mandat”.

“Pojedinci ne znaju kako izgleda plenum, ni procedura rada Skupštine, niti kako se ponaša poslanik u parlamentu. Nijesu imali priliku ni da saopšte svojim biračima zašto su tražili mandat od njih”, kazao je Škrelja.

Upitao je na koji će način Demokrate na narednim izborima ponovo od građana tražiti mandat.

“Hoće li im opet reći dajte nam mandat da ne idemo u Skupštinu, a da uzmemo platu? Da li će to da bude njihov impuls i pobjednička aksioma da dobiju mandat od građana”, dodao je Škrelja.

 Andrija Popović (LP) rekao je za Pobjedu da nema sličnog primjera u Evropi da gotovo 15 odsto saziva parlamenta bojkotuje tu instituciju već tri godine.

“U sličnim situacijama u kojima se našla Skupština Crne Gore i za ponašanja pojedinih poslanika, u nekim državama se čak i gubi mandat, i to u Austriji, Portugaliji, Finskoj, Mađarskoj. Zbog toga i nema sličnog primjera u Evropi da 11 poslanika, skoro 15 odsto sadašnjeg saziva, bojkotuje parlament već gotovo tri godine, što je i veliki poraz Skupštine”, istakao je Popović.

On je podsjetio da je Liberalna partija predložila sankcije za nedolazak poslanika na posao.

“Namjera LP, koja i nije najpozvanija da rješava ovakav problem, nije revanšizam prema onima koji nemaju osnovnu političku kulturu i odgovornost prema građanima i institucijama, ali smo, ipak, predložili blaža rješenja kroz novčane sankcije. Hrvatska takođe koristi novčane sankcije, kao i Srbija, koja poslanike kažnjava kumulativno po broju odsustava, čak i do sto odsto umanjenja plate”, dodao je Popović.

Istraživački centar crnogorskog parlamenta analizirao je ranije rad 27 nacionalnih skupština evropskih zemalja i došao do podataka da bi u većini evropskih parlamenata poslanici koji ne dolaze na posao bili kažnjeni. U mnogim evropskim zemljama odsustvo poslanika bez opravdanja kažnjava se novčano, a konkretno pitanje parlamentarnog bojkota regulisano je u Makedoniji, gdje Zakon o poslanicima predviđa da poslanik koji ne učestvuje u aktivnostima parlamenta (bojkotuje), nakon što parlamentarna grupa čiji je taj poslanik član, javno objavi da parlamentarna grupa neće učestvovati u radu Skupštine, odnosno da će bojkotovati, prima samo trećinu ukupne mjesečne zarade.

Liberalna partija nedavno je Skupštini Crne Gore predložila izmjene i dopune Poslovnika, kojima traži da poslanici koji 30 i više dana ne dolaze na posao i ne učestvuju u radu Skupštine, budu kažnjeni novčano, odnosno oduzimanjem 60 odsto plate. Popović je, u obrazloženju predloženih izmjena, naveo da će neopravdani nedolasci poslanika na zasjedanje Skupštine biti sankcionisani po uzoru na mnoge evropske i svjetske parlamente. On je istakao da činjenica koja proističe iz istraživanja koje je sprovedeno u Skupštini, jeste da svih 27 država Evrope propisuju jasne novčane i druge sankcije za poslanike koji u kontinuitetu ne prisustvuju sjednicama Skupštine i radnih tijela.

“Bojkot parlamenta spada u neosnovano i neopravdano izbjegavanje radnih obaveza. Nedvosmislen zaključak jeste da su sve države uredile ovaj segment funkcionisanja nacionalnih parlamenata, a kao rezultat imaju stalno prisustvo svih poslanika i vlasti i opozicije u radu skupština, izuzev u vanrednim, opravdanim slučajevima”, dodaje se u obrazloženju.