PESobraština

I-Beogradu i njegovim trabantina u CG uvijek je imanentna bila i biće glavna karta LAŽ I PREVARA! Versajskom prevarom pokazano je da su kapital i novac često zaloga pravde, i najpouzdanija emocija. Čak i ključna diplomatska suština, i prevaga. (Tokom vijećanja o stvaranju kraljevine Karađorđevića u „Dvorani ogledala“ bio je onemogućen pristup ratnom cg savezniku. Što je isto tako bizarno, tada su i brojni labilni Crnogorci prevagnuli: Bgd „daje više“!

Tezu o nenasilnoj aneksiji PES protura preko velikog borca za Crnu Goru G. Stojovića. Možda mu je dojadila poslanička funkcija, namirisao možda ambasadorsku apanažu po Latinskoj Americi pa se trudi da je zamirita.

II-Poslije dvije teške srbske okupacije 1916-1918. i 1918-1941 bilo je normalno da se snažno pokrene CG. I „probudi“.I tu je Srbija lažno prekrojila istoriju: da je prvi ustanak u Evropi njihov; 07. jula, kada je Žikica ubio žandarma, zbog svoje sestre. Inače, kako je ostavio zapisano Ivan Bulatović, cg oficir i vođa Rovačke rebublike u borbi protiv srpske okupacije (koji je sa bratom Božom komitovao sve do 1929.): „Ropstvo pod Austro-Ugarskom spram onoga pod Srbijom je prijatna uspomena“.

Pes nema obraz. Njima ta riječ ništa ne znali u bilo kojem djelokrugu.