Ko su patriote kojima je Konjević položio vijenac i postavio spomen ploču na grobnicu?

Potpredsjednik Vlade i ministar odbrane Raško Konjević, položio je jutros vijenac i spomen ploču na grobnicu gdje su sahranjeni nekadašnji predsjednik Vlade Crne Gore i ministar odbrane u egzilu, general Milutin Vučinić, te diplomate i komandiri Savo Petrović i Ilija Martinović, na rimskom groblju Kampo Verano.

Na ploči piše:

“Ovđe počivaju neuomorni borci za pravo, čast i slobodu Crne Gore, koji u najtežim danima ostaše vjerni zakletvi. Zahvalna otadžbina Crna Gora, jun 2022”.

General Vučinić i komandiri Petrović i Martinović sahranjeni su na groblju Kampo Verano 1921, 1922. i 1924. godine u posebnim grobnicama koje su bile obilježene njihovim imenima. Međutim, kako se o njima niko nije imao brinuti, 1934. godine njihovi posmrtni ostaci premješteni su u zajedničku groobnicu. Do sada nikada nije obilježavano njihovo mjesto sahrane.

Dajemo njihove kratke biografije

General Milutin Vučinić (1869-1922) Školovao se u Italiji. Završio vojnu akademiju. Bio je oficir crnogorske vojske, oficir Knjaževe garde, zatim komandant brigade i divizije. Proslavljeni komandant iz Balkanskih ratova 1912-1913. i Prvog svjetskog rata 1914-1916. Jedan od organizatora Božićnog ustanka 1919. u Podgorici. Emigrirao u Italiju. U emigraciji je kao divizijar (general) bio ministar vojni, a potom i predsjednik Vlade u egzilu. Preminuo iznenada u Rimu, sahranjen na groblju Kampo Verano (Campo Verano), uz najviše vojne počasti i prisustvo kompletnog političkog i vojnog vrha Italije.

Ilija Martinović (1887-1921). Školovao se u Italiji, u Monci. Po povratku u Crnu Goru radio kao kancelar u italijanskom poslanstvu na Cetinju. Jedan od organizatora Božićnog ustanka 1919. godine. Bio je sekretar Štaba božićnih ustanika. Nakon sloma ustanka emigrirao u Italiju. U periodu od 1919. do 1921. godine boravio je u Rimu. Kretao se u visokim diplomatskim krugovima i preko svojih prijateljskih veza zalagao se za obnovu nezavisnosti Crne Gore. Sastavljao je brojne diplomatske i protestne note i povelje i u ime crnogorske emigracije ih upućivao najvišim međunarodnim adresama i uglednim ličnostima. Pisao je notu upućenu predsjedniku SAD-a, Vudrou Vilsonu, u kojoj se traži da se ne dozvoli da se gazi pravo i sloboda Crnogoraca. Sastavljač je i note koja je upućena Konferenciji mira u Parizu 1919. godine itd. U crnogorskoj vojsci u egzilu imao je čin komandira. Preminuo je pod nerazriješenim okolnostima u janauru 1921.

Savo Petrović (1890-1924). Školovao se u Carigradu. Nakon sloma Crne Gore otišao je u Švajcarsku. Radio je kao sekretar Generalnog crnogorskog konzulata u Ženevi. Potom je prešao u Nicu, gdje je radio kao visoki činovnik crnogorske Kraljevske vlade u egzilu. Potom je bio u Italiji, kao načelnik Presbiroa u Komandi crnogorske vojske u Gaeti. Imao je čin komandira. Potom je bio načelnik Ministarstva inostranih djela, upravnik Generalnog konzulata u Rimu. Veoma aktivan je bio u emigraciji, pisao je brojne protesne note. Održavao je veze sa mnogim strancima u borbi za pravo, čast i slobodu Crne Gore.

Dobitnik je diplome italijanskog Instituta „Minerva“. Pred smrt je rekao „“Ostaviću kosti u tuđini, a da ne vidim slobodnu Crnu Goru“. Preminuo pod nerazriješenim okolnostima.

(Biografije pripremio dr Srđa Martnović)