Falsifikat umjesto originala putovnice Krsta Zrnova Popovića (1929)

Za Antenu M piše: Novak ADŽIĆ

Kolumnista jednog ovdašnjeg dnevnog lista, novinar po zanimanju i pravnik po vokaciji, nekadašnji novinar RTS-a iz vremena Miloševićeve ratne strahovlade i agersorskog velikosrpskog rata, gospodin Željko Pantelić, napisao je jedan propagandno-politički pamflet, sa pretenzijama da bude "objektivan", navodno, i sa distance, a suštinski ispalo je tako je taj njegov članak toliko pristrasan i u kontradikciji sa istorijskim činjenicama, da ga čini u cjelosti besmislenim.

Taj njegov članak, tobože analitički, fokusiran je na omlovažavanje Božićnog ustanka, njegovih ciljeva, smisla, odjeka, značaja kako u Crnoj Gori, tako i izvan nje. U ovom osvrtu, fokusiraćemo se samo na jednu njegovu netačnost, a ima im mnogo, ali o tome ću drugi put.

Naime, Pantelić u tome članku posrbljava vojnog, efektivnog, stvarnog zapovjednika Božićnog ustanka komandira (majora) Krsta Zrnova Popovića, pripisujući mu, poput mnogih lakovjernih, da se on navidno izjašnjavao Srbinom.

To nije tačno, jer taj dokument, koji se toliko, inače, rabi, od 18. oktobra 1929., kojeg su izdale policijske vlasti u Liježu, u Belgiji, nije originalni, već falsifikovani "dokument" (naknadno je i ciljno prepravljano u originalu ono što je najvažnije očito u istome).

Naime, taj dokument (na kome se NE nalazi svojeručni potpis Krsta Popovića) izdat je 18. oktobra 1929. u Liježu (Belgija) i postoji u njemu rubrika de nationalite, koja se odnosi na državljanstvo, a ne na etničku i nacionalnu pripadnost.

U falsifikovanoj verziji tog dokumenta stoji za Krsta Popovića da je po državljanstvu (nationalite) Serbe, ali naravno to nije tačno, jer se u tadašnjim dokumentima (državnim ispravama, pasošima) i onima koji su se ticali uopšte svih vrsta putovnica, unosila samo pripadnost državi, ali ne i naciji ili etnosu.

S druge strane, taj toliko od mnogih fabrikovani dokument, nikad nije u istorijskoj nauci objavljen u originalnoj verziji, koja se može pronaći i provjeriti i uporediti sa onom koja je objavljena, nego isključivo u falsifikovanoj verziji.

Ističem da ondašnja država (Kraljevina SHS=Kraljevina Jugoslavija), za čijeg je državljanima Krsto Popović smatran (ali, on je tada bio u egzilu i nije priznavao tu državu, dugo vremena, a tek se u nju vratio krajem 1931.) se do 3. oktobra 1929. zvala Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, a tada je donošenjem posebnog zakona preimenovana u Kraljevina Jugoslavija.

Budući da objektivno nije bilo vremena, zbog kratkoće samog roka, da se u svim dokumentima zamijeni stariji naziv države Kraljevine KSHS u Kraljevina Jugoslavija, taj dokument su belgijske policijske vlasti izradile pozivajući se na naziv države koji je samo par sednica prije toga zakonski promijenjen.

.

Ali u tom dokumentu koji se servira javnosti kao "krunski dokaz" da se Krsto Popović izjasnio Srbinom, piše u falsifikovanoj verziji za pripadnost državi samo Serbe, ali je očito namjerno naknadno izbrisano, tehničkim sredstvima i ideološko-političkim namjerama i igrama falsifikovanja- ono što je stvarno pisalo i nužno moralo pisati u toj rubrici: de nationalite: Serbe, Croas, Slovenes, jer to jedino oličava do tada upotrebljivi službeni naziv države koja se zvala Kraljevina, Srba, Hrvata i Slovenaca.

I sumarno kazavši, na što se pozivaju oni koji posrbljuju Krsta Popovića - na krivotvorinu. Elem, ostalo je u fabrikovanom dokumentu samo Serbe, a izbrisano Croats Slovenes, pa tako ispade da je Krsto Popović bio po državljanstvu (nationalite) proglašeni državljanin države koja se tako nije zvala, već se zvala Kraljevstvo/pa Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca od njenog nastanka do oktobra 1929. kada je preimenovana u Kraljevina Jugoslavija.

Kraljevina SHS je, dakle, 3. oktobra 1929. zakonski preimenovana u Kraljevinu Jugoslaviju i realno nije bilo administrativno- tehničke mogućnosti i vremena da se u svim dokumentima, u zemlji i pogotovu u inostranstvu, za kratak period od 15 dana promijene formulari i završe sve dokumentacione procedure, službene, oficijelne u cjelosti oko uvođenja novog imena države u službeni međunarodni pravni promet (i u pašoškim službama u drugim državama). Te činjenice posebno treba uzeti u obzir.

.

Jasno nam je zašto se u javnosti maše i mlati, dugo vremena, falsifikovanim dokumentom, umjesto da se ponudi, pouzdani original istoga i da de provjeri sačuvani dokument (ako u originaku više uopšte i postoji) i to kako kod nas, tako i u arhivi nadležnih službi u Belgiji dokumentacija koja o tome govori, ako je i ona sačuvana dakako.

Pretpostavljamo da jeste, ali valja ispitati je li zaista.

Naravno, napominjem, čak i golim okom je vidljivo da je taj "dokument" koji se servira javnosti manjkav, da je u njemu, naknadno izbrisano, prepravljeno u rubrici nationalite (koja ponavljamo označava državljanstvo ne i naciju u smislu etnosa) ili preciznije, u tome dokumentu ostalo je samo Serbe, a vjestom podmetačinom ruke krivotvoritelja izbisano, svjesno i namjenski maknuto, Croats, Slovenes, što je bilo prirodno i jedino logično da stoji u tome dokumentu.