Italijanska kuhinja – koja je već omiljena širom svijeta, a nedavno ju je TasteAtlas proglasio najboljom na svijetu – spremna je za novo priznanje: formalno uvrštavanje na listu UNESCO-a kao nematerijalnog kulturnog blaga.
Preliminarna procjena UNESCO-a odobrila je dodavanje italijanske kuhinje na UNESCO-ovu listu „nematerijalne kulturne baštine“, dok se konačna odluka očekuje u srijedu.
Prijava, pokrenuta u martu 2023. godine, predstavlja italijansku kuhinju – od tjestenine i pizze do rižota – kao društveni ritual koji povezuje porodice i zajednice.
„Ne postoji jedinstvena italijanska kuhinja, već mozaik lokalnih ekspresivnih raznolikosti“, saopštila je italijanska vlada.
Od lombardijskog ossobuca – dinstanih telećih koljenica s gremolatom, do puglijske orecchiette – tjestenine u obliku uha s listovima repe, svaka regija predstavlja italijansku biološku raznolikost i kreativnost.
Premijerka Đorđa Meloni podržala je ovaj napor, nazivajući italijansku hranu simbolom „kulture, identiteta, tradicije i snage“. Industrijske grupe procjenjuju da bi priznanje UNESCO-a moglo povećati turizam do osam odsto u naredne dvije godine, dodajući 18 miliona noćenja. Italijanska kuhinja takođe povezuje 59 miliona stanovnika sa čak 85 miliona ljudi italijanskog porijekla širom svijeta.
Ipak, ne podržavaju svi u Italiji kandidaturu za uvrštavanje na UNESCO-ovu listu, koja već sadrži gotovo 800 stavki, uključujući italijansko operno pjevanje i lov na tartufe.
Alberto Grandi, istoričar hrane, nazvao je kandidaturu za UNESCO-ovu listu „samo marketinškom operacijom“ u intervjuu za web portal Mantovauno prošlog mjeseca.
U svojoj knjizi iz 2024. godine „La cucina italiana non esiste“ („Italijanska kuhinja ne postoji“), Grandi tvrdi da su mnoga jela koja se smatraju tradicionalnima, uključujući tjesteninu alla carbonara, relativno moderni izumi na koje su uticale strane kulture.
Grandijeve izjave izazvale su negodovanje udruženja poljoprivrednika Coldiretti, koje je njegove tvrdnje nazvalo „nadrealnim napadima na nacionalnu kulinarsku tradiciju“.
Za ugostitelje poput Luiđine Pantalone, vlasnice rimskog istorijskog restorana Da Sabatino, priznanje UNESCO-a na sastanku u srijedu u Indiji bilo bi izvor ponosa.
„Autentična italijanska kuhinja mora biti zaštićena“, rekla je, prisjećajući se djetinjstva kada je prala suđe sa svojom braćom, i ponosno ističući da je četvrta generacija svoje porodice koja vodi restoran.
Kuvar Masimo Botura, dobitnik tri Michelinove zvjezdice, sažeo je to riječima: „Italijanska kuhinja je drevni, svakodnevni, sveti ritual – umjetnost brige i ljubavi bez izgovorene riječi“.
Komentari (0)
POŠALJI KOMENTAR