Novi direktori po mjeri srpskoga sveta

Za Antenu M piše: Adnan Čirgić 

Nakon što je, nedugo po stupanju na dužnost, premijer Krivokapić probrao direktore crnogorskih osnovnih i srednjih škola da bi im održao skandalozni govor priličniji diktaturi Envera Hodže nego univerzitetskome profesoru čija su usta puna evropejstva, na djelo je prešla njegova četvororesorna izabranica kako bi sprovela „prosvjetnu reformu“ koju je premijer pompezno najavio u inauguracijskome govoru.

Kakve su reforme u pitanju, dovoljno govori činjenica da je za njihovo sprovođenje evropejac Krivokapić izabrao osobu za koju je pisac Boris Dežulović ustaško smeće, koja se hvali opijenošću četničkim pokretom, koja želi smrt Latinki Perović, za koju su Crnogorci plod etničkoga inženjeringa, koja veli da u Crnoj Gori žive Srbi i opozicija, koja pojma nema kad je s radom počela Crnojevića štamparija i tako dalje.

Priśetimo se – prvi reformski potez ministarke Bratić bilo je ukidanje autonomije Univerziteta Crne Gore. Postavila je partijsku funkcionerku Ure, osobu koja je falsifikovala svoja dva izbora u zvanje na osnovu knjiga koje nikad nije objavila, za predśednicu Upravnoga odbora Univerziteta Crne Gore. Nedugo potom za vršioca dužnosti rektora izabran je jedan od najviđenijih eksponenata proruske i velikosrpske politike u Crnoj Gori.

Dok je uspješno temeljila tu univerzitetsku reformu, na čelo resora kulture postavila je osobu koja je krajem 90-ih godina bila zadužena da pod Šešeljevom zaštitom počisti beogradski univerzitet nepodobnih profesora. Zasad joj nije pošlo za rukom da reformiše Fakultet za crnogorski jezik i književnost, čije je profesore izložila javnome linču, krivičnim prijavama, a ustanovu tri mjeseca držala u finansijskoj blokadi. Nema sumnje da od te reforme nije odustala, kao što nema sumnje da ta ustanova nije podložna njezinim reformama.

Birajući svoje „eksperte“ među raznoraznim fejsbuk stvaraocima koji su se u prethodnom periodu neštedimice gadili na crnogorsku kulturu, angažujući protivzakonito „eksperte“ i „revizore“, ministrica sve više ostaje bez saradnika, pa mora požuriti da načini još jedan neviđeni skandal. Naime, nezapamćenom revanšističkom politikom Vesna Bratić sprema se za „śeču“ hiljadu direktora i pomoćnika direktora crnogorskih osnovnih i srednjih škola – samo zato što ih je na ta mjesta imenovala prethodna vlast.

Ta čistka po recepturi najokorjelijih diktatorskih režima ostala je gotovo izvan interesovanja našega nevladinog sektora (liše nekoliko časnih izuzetaka), koji se do prije koji mjesec bavio i mnogo benignijim problemima od toga. Još više čudo predstavlja priličan muk onih kojih se to najviše tiče – prosvjetnih radnika. To što se smjena direktora planira za ljeto – ne smije biti razlog da se otćuti i da se ne pruži otpor takvoj besprizornoj politici srpskoga sveta, čiji je Bratićka najbolji predstavnik.

Jedno je dosad više nego jasno. Ova Vlada uspjela je učiniti samo onoliko koliko je smjela učiniti. Pred svakim organizovanim otporom ustuknula je. Od građana Crne Gore, a prije svega od prosvjetnih radnika, zavisi hoće li se usuditi na najnoviju političku čistku.

Da naglasim. Nije mi namjera da podržim bilo kojega direktora ili zamjenika direktora koji ne ispunjava uslove da ostane na tome položaju ili koji je taj položaj zloupotrijebio u protivzakonite svrhe. No i najgori među njima bolji su od onih koji žele smrt jednoj Latinki Perović, a i najneznaveniji među njima znaveniji su od one koja veli da je Oktoih petoglasnik štampan 1463.