Smisao besmisla

Za Antenu M piše: Ahmed Avlijani

Količina besmisla kojom nas Vlada Zdravka Krivokapića svakodnevno zasipa ozbiljno prijeti da crnogorskom društvu otupi sve senzore za dobro i loše, normalno i nenormalno, moralno i nemoralno, društveno prihvatljivo i društveno neprihvatljivo, smisleno i besmisleno.

Tražeći smisao ovom besmislu morao sam uzeti dva polazišta.

Jedno je ono iz pozicije onih koji ovaj besmisao proizvode a drugo je ono iz ugla nas koji pokušavamo da dokučimo koji je smisao njihovog besmisla.

Tako besmisao totalno destruktivnog bijesa premijera Krivokapića, cijele Vlade i vladajuće većine prema sopstvenoj državi, njenoj istoriji, kulturnom naslijeđu i evropskoj budućnošću može imati smisla samo ako za cilj imate upravo to - da razorite sve ono što jeste, da ga obesmislite i da ga onda takvo, obesmišljeno, prepustite nekom ko mu je spoznao smisao i uklopio u svoj besmisao da bi tom svom besmislu dao smisao kojeg nema.

A taj neko je, zapravo, otac tom besmislu koji samo njemu i njegovoj nakaradnoj i besmislenoj ideji ima smisla.

Jer, kakvog bi drugog smisla do da sve obesmisli imala premijerova izjava o Crnoj Gori kao drugoj srpskoj državi; priča o NATO partnerstvu iz ugla srpskog nacionaliste utemeljenog u svetosavskoj ideologiji; insistiranje na građanskim vrijednostima iz ugla podržavaoca četničke ideologije; obećanja evropskog puta sa glavom okrenutom Rusiji i srednjevjekovnom vrijednosnom sistemu; poziv na dijalog manjinama koje čistite iz svih institucija; priča o pomirenju i suočavanju sa prošlošću uz nepriznavanje genocida u Srebrenici; puna usta demokratije dok niječete Crnogorce i ignorišete im vjerska prava; poziv na vakcinaciju uz smiješnu teorija o fenomenu prirodnog ili, ko zna šta nam sve premijer u svom megalomanskom poimanju sebe poručuje, možda nekog "svetačkog imuniteta" zbog kojeg odbija da se vakciniše; imenovanje službenika stranih obavještajnih službi za savjetnika premijera za bezbjednost; odavanje tajni iz dosijea ANB-a osumnjičenom u predmetu povodom kojeg je taj dosije sačinjen; pozivanje na evropske vrijednosti a promovisanje najklasičnijeg klerikalizma; preuzimanje operativne komande obavezujućim uputstvom nad operativno nezavisnom policijom; desantno ustoličenje vjerskog poglavara; ekspertska vlada pripravnika; gašenje jedne da bi se osnovala druga avio kompanija i krenula od nule; ..., ima tog besmisla do sjutra.

Jasno je. Taj besmisao može imati smisla samo ako je sam on, besmisao, cilj i smisao Krivokapićeve Vlade. Izgleda da jeste.

Iz ugla našeg, ako se ovom besmislu može naći smisao, onda je on u tome da nam dolazi kao kazna za sve ono što nismo uradili a mogli smo i trebali; za sve ono na šta smo ćutali a nismo trebali ni smjeli; za sve ono što smo kao društvo uradili da ovaj besmisao, makar i na trenutak, bude konkurentan na političkoj i društvenoj sceni.

Meni, ipak, ima nekog smisla.

Ali samo za kratko.

Kao, kažem, opomena. I dosta je.

Jer, ako Vlada nastavi da svoj smisao traži u besmislu sopstvenog poricanja, a hoće, onda nam slijedi konačna društvena propast i apokalipsa.

Siguram sam da se, kao i ja, ponekad, ili čak često, zapitate ima li uopšte smisla boriti se protiv tog i takvog besmisla i siguran sam da ponekad, kao i ja, pomislite da zaista nema smisla ali se onda sjetite da baš zato što je besmisao njihovog djelovanja dostigao takvu razinu ima smisla boriti se protiv njega jer sve dok se protiv njega borimo on, zaparavo, nema smisla. Onda kada bismo prestali boriti se on bi dobio i imao smisao a to im, vala, nema smisla dozvoliti.

Pitanje, onda, treba postaviti na drugi način: ima li smisla pristajati na besmisao koji nam Vlada servira ili je smisao čovjeka koji sebe smatra onime što je Aristotel definisao kao zoon politikon da se tom besmislu suprotstavi na svaki smislen način i konačno uradi jedinu stvar koja u ovom trenutku ima smisla - da oburda ovu besmislenu Vladu i na vlast dovede neku drugu koja će našim životima i našoj perspektivi dati neki smisao.

Ja mislim da ih nema smisla pustiti više, ni dana, jer pristajanjem na besmisao koji nam nude postajemo njegov dio a to bi, priznajte, bilo zaista besmisleno.

Zato: oburdaj Vladu.

Jer ima smisla!