Bivši premijer Nuri el-Maliki i dalje je snažna figura u iračkoj politici, uprkos dugogodišnjim optužbama da je podsticao sektaške sukobe i nije uspio da spriječi Islamsku državu da prije deset godina zauzme velike dijelove zemlje.
Kao lider uticajne koalicije Država zakona, šiitskog saveza, Maliki se smatra dovoljno moćnim da odluči ko će postati novi premijer Iraka nakon parlamentarnih izbora 11. novembra.
Maliki, koji je u srednjim sedamdesetim godinama, bio je primoran da podnese ostavku 2014. godine pod pritiskom neuobičajeno širokog spektra kritičara, Sjedinjenih Država, Irana, sunitskih lidera i najvišeg šiitskog sveštenika u Iraku, nakon brzog teritorijalnog napredovanja Islamske države te godine.
Njegove podjele tokom mandata mnogi Iračani krive za produbljivanje sukoba između većinskih šiita i manjinskih sunita, dok su hronični problemi poput nezaposlenosti, loših javnih službi i korupcije ostali neriješeni.
Ipak, uprkos kritikama, Maliki, vješt politički strateg, uspio je da se vrati na scenu u godinama koje su uslijedile, tiho gradeći uticaj kroz veze s naoružanim milicijama, bezbjednosnim strukturama i pravosuđem, navode analitičari.
Njegovi politički korijeni sežu decenijama unazad, oblikovani otporom prema autoritarnoj vladavini Sadama Huseina i dugim izgnanstvom koje je učvrstilo njegove ideološke stavove.
Maliki je pod Sadamovim režimom osuđen na smrt zbog svoje uloge u zabranjenoj šiitskoj Islamskoj daava partiji i proveo je gotovo 25 godina u izgnanstvu, uglavnom u Siriji i Iranu, gdje je radio na rušenju diktatora.
Kao i mnogi drugi prognanici, vratio se u Irak nakon Sadamovog pada, kraja sunitske vladavine koja je dugo tlačila šiite i Kurde.
Maliki je potpisao nalog za Sadamovo pogubljenje crvenim mastilom, otvarajući put za maskirane izvršioce koji su mu stavili omču oko vrata i povukli polugu koja je okončala njegov život.
Maliki, blizak saveznicima iz šiitskog Irana, ostvario je svoj životni cilj, preuzimanje vlasti od sunitske elite, ali je upravo njegova težnja da učvrsti dominaciju šiita na kraju dovela do njegovog političkog pada.
Komentari (0)
POŠALJI KOMENTAR