Obnova CPC bila je vjesnik obnove nezavisnosti Crne Gore

31.10.1993.

Poštujući vjekovnu tradiciju i značaj nacionalne Crkve kao istorijske duhovne vertikale države, na Cetinju je na današnji dan prije 30 godina, odlukom Crnogorskog zbora, obnovljena Crnogorska autokefalna pravoslavna crkva. Istog dana, 31. oktobra 1993. više hiljada građana okupljenih ispred Dvora kralja Nikole aklamacijom su usvojili i prijedlog Odbora za obnovu autokefalnosti CPC da se za duhovnog poglavara izabere dotadašnji arhimandrit i vikarni episkop Američke pravoslavne crkve njegovo preosveštenstvo Antonije Abramović.

Crnogorska pravoslavna crkva je obnovljena 73 godine nakon zločina koji je počinio regent Aleksandar Karađorđević, ukidajući 1920. jednim dekretom instituciju koja je vjekovima bila stub crnogorske države. Vladar Kraljevine SHS, kasnije i Kraljevine Jugoslavije, bez ikakvog sentimenta srušio je Crkvu u kojoj je kršten, uz čija zvona je odrastao, u koju je često tokom svog cetinjskog djetinjstva odlazio na jutrenje sa crnogorskim đedom kraljem Nikolom. U ime velikosrpskog asimilatorskog projekta, dvije godine prije zatiranja Crnogorske autokefalne pravoslavne crkve, dinastija Petrović Njegoš je detronizovana, a crnogorska država utopljena u srpsku.

Obnova Crnogorske pravoslavne crkve na Lučindan 1993. probudila je nadu da će jednog dana biti obnovljena i nezavisnost crnogorske države. Na taj istorijski dan čekalo se do 21. maja 2006. godine.

A na istorijske odluke usvojene na Crnogorskom zboru i atmosferu u prijestonici na današnji dan prije 30 godina podsjećamo sačuvanim video zapisom koji svjedoči i o nepokornim vremenima i ljudima koji su imali petlje da se bore.