Došli visoki, zgodni mladići…LGBTIQ kod ćivota Vasilija Ostroškog

Jovan Plamenac (70), nesvršeni student astronomije, nekada predstavljan kao novinar, a u potonja vremena kao sveštenik ogranka Crkve Srbije sa parohijom u Baru (prije par godina u Crmnici sa sinom, isto svetosavskim sveštenikom, raskopavao gorbnice: njih su dvojica „pomjerili veću nadgrobnu ploču… primjetili samo kosti i tri lobanje ljudskog porijekla”, reče docnije na zapisnik u policiji, etc) — ovih se dana sa društvenih mreža požalio svojim sljedbenicima:

„Plodovi LGBTIQitd. ideologije počinju da padaju i po ćivotu Svetoga Vasilija”.

Plamenac, naime, tvrdi da je imao „sedmodnevno dežurstvo pored Sv. Vasilija”. I da su tu „sagledive i ‘blagodeti’ civilizacije koju živimo, od napumpanih usana i istetoviranih tijela, do sve učestalijih psihičkih problema”.

„U svoj svojoj gnusobi one su sagledive tek u obližnjoj ispovjedaonici: od sveopštega bluda, raspada porodice, droge, kocke, i drugih bolesti zavisnosti, zavisnosti od društvenih mreža, širokog spektra vračanja”, a „vrhunac ove nebivalosti doživio sam juče kada su pred ćivot Sv. Vasilija došla dva homoseksualca, visoki, zgodni mladići, sa — ‘svojom šćerkicom’”!

I 2022. godine Jovan Plamenac se žalio, kada je takođe imao „dežurstvo” u Ostrogu, da se „mole Sv. Vasiliju da ih iscijeli, da im skine tovar problema sa kojim žive, očekujući pritom ‘ABRAKADABRA’”.

Takođe prije tri godine, a povodom „sodomskog zla”, aludirajući na LGBTIQ paradu u Beogradu, objavio je Plamenac da je „to zlo… dijagnostifikovano i u Crkvi (SPC)”.

Nastojatelj Ostroga je strani državljanin: izvjesni Sergije Rekić, po obrazovanju — agronom, rodom iz okoline Virovitice, Republika Hrvatska.

Uloga Mićovićevog protosinđela u neuspješnom transferu Mirotića