Kuči, Klimenti, Piperi, Bratonožići u boju na na Malom Orljevu 1688.

U Rimu je 1896. godine izašla knjiga koju je priredio Ferdinando Ongania. Knjiga je sastavljena od izvještaja kotorskih providura Veneciji, a u knjizi su objavljeni i drugi dokumenti iz venecijanskog arhiva, vezani za Crnu Goru iz perioda od 1687. do 1735. godine. Radi se, dakle, o istorijskim dokumentima/izvorima I klase. Poslije skoro 100 godina, 1998. godine, CID je objavio knjigu na crnogorskom jeziku. Kako su Kuči, Piperi, Klimenti, Bratonožići i druga plemena potukli Turke, na proljeće 1688. godine

Ovo je bez dileme istorijski izvor I klase, ekstra klase! On je kao takav, naravno, ukrivan od Kuča, Klimenta, Pipera, Bratonožića, od svih, nezavisno od vjere i uvjerenja, iz nekoliko razloga. Prije svega, u totalnoj je suprotnosti sa svetosavskom ideologiom koja se u formi bajki proglašava pravom istorijom, znači kosi se sa zvaničnom istorijom koja se u Crnoj Gori izučava, a naša zvanična istorija prilagođena je svetosavlju.

 a) Iz ovih dokumenata se vidi da su naša plemena bila podanici Venecije. Venecija je imala protektorat nad Crnom Gorom, što nikada nije rečeno u našim zvaničnim, u stvari svetosavskim istorijama. Međutim, jedna od istorijskih činjenica jeste da se Stefanica Crnojević priklonio Veneciji. Nakon toga je oslobodio Zetu od srpskog despota Đurađa Brankovića, postavši kapetan i vojvoda Gornje Zete: „capitaneus et voivoda Zete Superioris“.

 b) Vidi se da je potpuna laž da su Crnogorci robovali pod Turcima, i od toga nema ništa, to je čista laž. Zvanična državna istorija je proglasila kako su se samo Crnogorci odazvali na poziv ruskog cara Petra Velikog koji je uputio 3. marta 1711. godine balkanskim hrišćanima da otpočnu oružanu borbu protiv Turaka.                    

Činjenica da su Kuči, Piperi, Klimenti, Bratonožići i druga plemena potukli Turke, na proljeće 1688. godine nam ukazuje na to da je to čista laž. Crnogorska plemena bila su slobodna i prije 3. marta 1711. tako da ih nije bilo potrebe pozivati za otpočinjanje borbe protiv Turaka našto nam ukazuje ova bitka na Malom Orljevu odigrana dvadeset tri godine prije poziva, kao da su naši preci, crnogorski bastaduri, 30. septembra 1687  učestvovali u konačnom oslobađanju Herceg Hovog od Osmanlija. Da su 15. septembra 1687. prije glavne bitke u velikoj Kotobiljskoj bitki ključnoj u konačnom oslobađanju Herceg Novog 30. septembra 1687. „do nogu“ potukli vojsku Skadarskog Husein Topal paše.

Ove i slične bitke su prećutane, jer je naša crnogorska istorija morala da bude prilagođena srpskoj – ropskoj istoriji. Znači, morale su se ovakve bitke prećutkivati da bi se i mi prikazali kao dio Srba – turskih podanika / robova / raje.

Kao što je poznato naučnici znaju da ne posotoji jedan narod s dvije razilčite istorije, zato se morala slobodarska crnogorska istorija slugenarizirati / posluganiti.

 c) Treća stvar koja se kosi sa svetosvskim bajkama koje su kod nas proglašene za istoriju, a te bajke pod nazivom predmeta Istorija se kod nas izučavaju u školama. Imamo nespornu činjenicu da se jedno žestoko albansko pleme, u stvari najžešće albansko pleme – Klimenti, borilo zajedno sa Kučima, Piperima, Bratonožićima, Bjelopavlićima... Znači, to Svetosavlje nikako ne dozvoljava – da su se Albanci i Kuči i Piperi zajednički borili protiv Turaka, jer po svetosavskoj dogmi Albanac može biti samo i isključivo neprijatelj, a nikako prijatelj i saveznik.

d) Četvrta stvar, u samim dokumentima / istorijskim izvorima, ne postoje nikakvi Srbi, pa se i to užasno kosi sa svetosavljem. Zato je opšti zaključak svetosavske „naučne“ istoriografske škole – UKRITI CIJELU CRNOGORSKU ISTORIJU!!! Eventualno, ako neko spomene ovakve bitke, iz pera nekog Svetosavca, u takvim se tekstovima dodaju pridjevi – srpska plemena, srpski vitezovi i slične nebuloze, iako Kuči, Klimenti, Piperi... pojma nijesu imali da su Srbi! Evo iskaza koji su u vezi s bitkom na Malom Orljevu održane 1688. dali Kuči i ostala plemena venecijanskom Providuru 2. aprila 1688.

Sjutradan 3. aprila 1688. godine mletački providur Đirolamo Korner poslao je svoj izvještaj Senatu Republike Venecije. Bitka se, prema ovim istorijskim izvorima, odigrala 20. marta 1688. godine, a u bici su posredno učešće imali i mletački vojnici, pod upravom samih Venecijanaca, koji su sprečavali Turke u njihovim namjerama na drugim područjima Crne Gore.

 Ovaj tadašnji mletački Providur u izvještaju Senatu Republike Venecije, naziva naše pretke na najispravniji mogući način – PLEMENA! Tako mu je najprirodnije bilo. Svi mi znamo da plemena ne postoje kod Srba... samo su se kod Crnogoraca i Albanaca na Balkanu zadržala plemena.

Nakon toga, 24. aprila 1688. godine vanredni Providur Đovani Batista Kalbo izvještava Senat Venecije o daljim, manjim, ali neprestanim bitkama Crnogoraca i Mlečana protiv Turaka. Prilično je jasno ko je dobio veliku bitku protiv vojske Sulejman-paše, mjesec dana ranije – kaže da su to: Kuči, Klimenti i Piperi.

Autor teksta je Zoran Marka Rašović iz Patriotskog pokreta otpora „Lovćenske straže 1990“